تا این مناسبت و یادگار همواره در خاطره نسل‌ها باقی بماند و فریادی باشد برای آزادی سرزمین مبارک و مقدس معراج نبی، قبله نخستین مسلمین و سومین حرم شریف.
در حالی که دشمن صهیونیستی تلاش می‌کرد تا با انجام عملیات تروریستی در حق فلسطین و ملت این کشور و به واقع در حق همه مبارزانی که به امید آزادی، سلاح خود را برای یاری مظلومان و رسیدن به فردایی بهتر برافراشته‌اند، همگان را به خواب غفلت فرو برد، فریاد امام خمینی؛ دعوتی به بیداری وجدان‌های فروخفته بود.
شکست‌های پی در پی که امت ما در آن غرق شده، ناشی از ناچیز انگاشتن مسئله جنگ با دشمن و پرداختن به اموری نظیر اختلافات داخلی است. آنها می‌خواهند اولویت‌ها در داخل کشور خلاصه شود و نگاه‌ها به امور داخلی معطوف شود، از اینجاست که دشمن می‌تواند ثروت ما را به غارت برد، سرزمین و آبهای ما را غصب و حقوق انسان‌هایی را که آبرویشان را در قتل و تبعید و زندان باخته‌اند پایمال کند و همه این امور در حالی رخ می‌دهد که جهان با تمام مؤسسه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشرش، قتل عام کودکان و تخریب منازل ما را به وسیله تسلیحات آمریکایی نمی‌بینند.
تسلیحاتی که خانه را بر سر ساکنان فقیر و بیچاره‌اش ویران می‌کنند، این عملیات‌ها را رژیم صهیونیستی در مقابل چشمان و پیش روی کسانی انجام می‌دهد که خیلی هم از بیت‌المقدس و حرم ابراهیمی دور نیستند.
در سایه همین بی‌توجهی‌ها به جنایات صهیونیستی بود که به دستور« باروخ گولد اشتاین» صبح روز چهاردهم رمضان سال 1414 هجری قمری(2 فوریه 1994)، جنایت مسجد ابراهیمی به وقوع پیوست. در این واقعه هولناک ابتدا تمامی درهای مسجد به کمک نیروهای صهیونیستی بسته و سپس مسجد با انفجار بمب‌های دست ساز بر سر نمازگزاران تخریب شد. هیچ آمبولانسی اجازه ورود به محوطه مسجد برای کمک به زخمی‌ها را نداشت و نتیجه این جنایت، شهادت 50 نفر و زخمی شدن 349 نمازگزار مسلمان بود.
رژیم غاصب اسرائیل با سرپوش نهادن بر این حادثه، از جامعه مسلمان عذرخواهی هم نکرد، بلکه با پشتیبانی از گولد اشتاین جنایتکار روی پیراهن‌های خود نوشتند: «گولد اشتاین دردهای اسرائیل را شفا بخشید» و هنگامی که از «موشه لینگفر» خاخام یهودی درباره این جنایت سؤال شد، وی جواب داد: «کشتن یک عرب همانقدر مرا متأسف می‌کند که کشتن یک پشه غمگینم می‌سازد!» آیا این کلام را می‌شود فراموش کرد؟ چگونه ممکن است؟
«شاحاک» نویسنده یهودی در کتابش می‌نویسد: شریعت یهود (هالاخا) همه یهودیان را به آنچه گولد اشتاین انجام داده فرا‌می‌خواند! «دوف لیور» خاخام هم گولد اشتاین را یک یهودی مومن و پرهیزکار خواند که به خاطر پروردگار و به نام خداوند این کار را انجام داد! و ما همچنان شاهد ادامه جنایت‌های دشمن صهیونیستی، حفاری‌ها در بیت‌المقدس و اطراف آن و همچنین آتش گشودن بر نمازگزاران مسلمان هستیم.
به این ترتیب قدس در دایره خطری بزرگ قرار دارد که با کمربند شهرک‌سازی‌‌های دشمن در سرزمین فلسطین احاطه شده است. با وجود آنکه رهبران صهیونیستی بارها برای توقف شهرک‌سازی متعهد شده‌اند و همه جهانیان این عملیات را محکوم و فریاد حمایت از ملتی را سرداده‌اند که سرزمینشان غصب و خانه‌هایشان ویران شده است، اما دشمن سعی دارد با گذشت زمان، قدس، فلسطین و تمامی اراضی اشغالی را به بوته فراموشی بسپارد. می‌خواهد غبار فراموشی بر واقعیت، چشم‌ها و حتی رؤیاهای ما بپاشد.سیاست اسرائیلی‌ها در زمان حاضر تحکیم مبانی فکری یهود، فراموشی مقدسات و مشغول ساختن امت اسلام به جزئیات است. آنها می‌خواهند روح انقلاب، فرهنگ و مقاومت را در جان ما بمیرانند تا بدین گونه با ما تسویه حساب کنند.
چه کسی می‌تواند سخنان سمیلاسکی، مورخ یهودی را فراموش کند وقتی که درباره عرب خوب و بد گفته بود: بهترین عرب کسی است که مرده باشد!. سمیلاسکی از مرگ طبیعی و فیزیولوژیکی سخن نگفته بود بلکه منظورش مرگ اراده و نبود فرهنگ مقاومت بود، مرگ تمایل به آزادی و آزادسازی.
اما روز قدس دعوت به بیداری وجدان و زنده کردن خاطره‌ها و احیای میل به زندگی، آزادی و آزادسازی است تا فراموش نکنیم که مقاومت معجزه می‌کند.جایگاه مقاومت در لبنان و همه جنبش‌های آزادی بخش دنیا این سؤال را برای ما مطرح می‌کند که به جای اینکه بگوییم آیا می‌توانیم آزاد شویم و مقدسات را حفظ کنیم از خود بپرسیم: آیا ما اراده آزادی و اصرار بر آزادسازی مقدسات را داریم یا خیر؟
و اکنون سخن از توازن راهبرد‌ی‌ای به میان می‌آید و خللی که در سطح نظامی به وجود آمده و باعث شده که به شکست خود اعتراف کنیم. این اعتراف به مثابه یک مقدمه‌چینی برای کوتاه آمدن درباره قدس است و این همان چیزی است که امام موسی صدر پیش‌بینی کرده و گفته بود که اسرائیل نه در سال 1967 بلکه زمانی که خود را در مقابل جامعه‌ای فروپاشیده دید، پیروز شد. شکست اعراب به خاطر شیوه حکمرانی حاکمانش و ضعف اراده ملتش بود. ملتی که نه اسیر غل و زنجیر که دربند طلا، نقره، دینار و دلار بودند.
اما انقلاب اسلامی ایران سخنش را با رهبری هدفمند امام خمینی به گوش همه رساند و پیروز شد. مقاومتی که اصول آن، پیروزی عقیده و برتری فئه قلیله بر فئه کثیره بود. [اشاره به آیه 248 سوره بقره: « چه بسیار گروه‌های کوچکی که به فرمان خدا بر گروه‌های عظیم پیروز شدند»].
قدس، اصلی‌ترین قضیه در نظر امام موسی صدر هم بود. او اعتقاد داشت: آنگاه که اسرائیلی‌ها قدس را اشغال کردند سعی کردند پشت اسلام را بشکنند و حقیقت مسیحیت را نابود کنند. وقتی انسان مسلمان یا مسیحی درباره قضیه قدس عقب‌نشینی کند، درباره دینش کوتاه آمده است، پس آزادی سرزمین مقدس بر ما واجب است و خداوند عاقبت ما را در ترک این فعل واجب قرار ندهد.بنابراین امام موسی صدر خطر صهیونیست‌ها را درک کرده بود و اینکه مسلمانان برای حفظ قدس، تنها با سلاح ایمان می‌توانند در مقابل دشمن بایستند.
این قضیه در کلام همه جانبه وی خلاصه می‌شود آنجا که فرموده است: «قدس قبله ما، محل تلاقی ارزش‌های ما، تجسم وحدت ما و معراج پیامبر ماست.»ما در جنبش امل روز جهانی قدس را که امام خمینی(ره) و امام موسی صدر همواره در خطبه‌ها و سخنرانی‌های خود در مناسبت‌ها و اماکن مختلف از آن سخن گفته‌اند و آن را مرهمی بر زخم‌های ما دانسته‌اند پاس می‌داریم.
نام‌گذاری روز قدس به فرمان امام خمینی فریاد جاودانی بود برای به مبارزه طلبیدن دشمن صهیونیستی که در نظر داشت با گذشت زمان مسئله یهودی‌سازی را کمرنگ جلوه دهد و باعث شود که صاحبان قدس، سرزمین خودشان را فراموش کنند. این مسئله به یاری مبارزان، مجاهدان و راست قامتان در همه خانه‌ها، روستاها و شهرها زنده خواهد ماند تا برای یک بار هم که شده مبارز با سلاح خود و نویسنده با قلمش کلمه حق را با جوهر حقیقت بنگارد.
به امید روزی که هر کدام از ما سلاحش را برای آزادی قدس و بقیه مقدسات برافرازد.
در روز جهانی قدس لختی به‌خود آییم و برچند و چون مسئله قدس و آرزوها و آرمان راست قامتان و صابران واقف شویم.
روز جهانی قدس روز به مبارزه طلبیدن آنان‌که می‌خواهند حافظه ما را پاک کنند
روز قدس روز کشیدن عنان همه جباران و گردنکشان
روز قدس روز وفای به عهد شهدا و مقاومان
روز قدس روز محکومیت جنایت‌های اسرائیل
روز قدس روز همگامی با صابران فلسطین
روز قدس روزی که نباید فراموش شود
به امید یاری خداوند و بازگشت امام موسی صدرو همراهش.
خلیل علی حمدان
عضو هیأت رئیسه جنبش امل و دبیرکل مؤسسه تربیتی امل
